Herşeyden Az Biraz

Aksehir halki, Timurlenk´in gazabindan korunmak icin care düsünürler. Sonunda ona bakimli iyi bir esek hediye götürürler. Bu arada esegi öve öve göklere cikarirlar. Herkesin esegi övdügü ortamda Hoca da dayanamaz, söze karisir: “Sultanim, bu esek öylesine cins bir esek ki iyi yetistirilirse okuma bile ögrenir. Timur sasirir: „Amma da yaptin Hoca, hic esek okur mu? Hoca söyledigi sözün altinda kalmak istemez: „Evet sultanim“ deyince Timur: „O halde bu is sana verildi Hoca. Ne yap et, bu esege okumayi ögret“ der. Timur, esegi Hoca´ya verir. Hoca, kendinden emin, herkesi merak icinde birakir, evinin yolunu tutar. Aradan tam bir ay gecer. Hoca, esekle birlikte Timur´un huzuruna cikar. Saray avlusunun orta yerine bir masa getirilir. Üstüne kalin bir kitap konur. Hoca, esege okumasini söyler. Hayvan, birer birer kitabin sayfalarini cevirir. Kitap bittikten sonra anirmaya baslar. Hoca sevincle Timur´a döner: „Gördünüz mü sultanim? Esek kitabin sayfalarini cevire cevire okudu. Sonra da özetini cikardi“ der. Saray´in avlusunda gösteriyi izleyen Timur´un adamlari sorar: „Aman Hoca bu ne bicim okuma? Biz bu isten bir sey anlamadik. Hoca gülümseyerek: „Elbette anlayamazsiniz. Esek kendi dilinden esekce okudu. Anlamak icin esek olmak gerekir“ der. Hoca´nin dedikleri Timur´un hosuna gider. Hoca´yi kutlar, ona bir kese altin verir. Ama merakini da yenemeyerek Hoca´ya: „Hocam sen sözünü yerine getirdin. Ama bu isi nasil basardigini merak ettim dogrusu“ der. Hoca Timur´a sunlari anlatir: „Sultanim! Eve gider gitmez esegi ahira bagladim. Birkac gün yem vermedim. Sonra kalin bir kitabi alarak sayfalarinin arasina azar azar arpa koydum. Önce yapraklari kedim cevirdim. Arpalari esege yedirdim. Derken alisti, sayfalari diliyle cevirerek yemini yemeye basladi. Kitabin sonunda arpa kalmayinca iyice doymadigindan anirmaya basladi. Iste mesele bu!
Timur´un Hoca´nin bu bulusu hosuna gider. Daha fazla altin verir

Gönderen nergiz zaman: 09:33