24 Ocak 2008 Perşembe

HİKAYE:tahta çanaklar

Süleyman dede, iyice yaşlanmıştı.Gözleri görmüyor, kulakları iyi işitmiyordu.Yemeğini yiyemiyor,üstüne başına döküyordu.Bir akşam yiyeceklerdi. Süleyman dede ekmeğe uzanayım derken, tabağını yere düşürdüüüü. Tabak kırldı.Gelini kızdı, bağırdı.
Bu olaydan sonra Süleyman dedeyi sofraya oturtmadılar.Onun için tahta çanaklar yaptılar.Yemeğini tahta çanaklara koyup verdiler.
Ali dedesinin bu durumuna çok üzüldü!Bir gün onlar da yaşlanacaktı.Bunu onlara nasıl anlatmalıydı.
Yağmurlu bir gündü.Ali, birkaç tahta bulmuştu.Onları oymaya başladı.Bir yandan da anne ve babasına bakıyordu.Onlar merak ettiler.
Yanına gelip sordular:
-Ne yapıyorsun Ali?
-Tahta çanaklar yapıyorum.
Tahta çanakları ne yapacaksın?
-Sizin için.
-Bizim için mi?
-Tabi sizin için .Yaşlandığınızda yemeklerinizi bunlara koyacağım.Dedeme öyle yapmıyor musunuz?
İkisinin de yüzü kızardı.Yaptıklarından pişman oldular.Dedemden özür dilediler.

0 yorum:

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa

[Resim: hepsiiiiiiii3ro.gif]